Mnie od razu na myśl nasunął się ten sam projekt. Ale po tym filmie uzmysłowiłam sobie, jak spokojnym i świadomym siebie jest Haneke. Przy tym całkowicie uczciwym wobec widzów i współpracowników.

Odpowiedzialny przed sztuką, a nie branżą filmową. A z Hollywoodu zakpił sobie wcześniej, kiedy to Amerykanie spodziewali się slashera, a dostali klaka w klatkę to samo, co w wersji niemieckiej + elementy Borgesa.