Zgadzam się, pielęgniarka i jej saper pokazali się jako przeciwieństwo. Ludzi honorowych, obowiązkowych i godnych zaufania, którzy w imię dobra i swoich zobowiązań są skłonni zrezygnować z siebie.

To ciekawe, bo ja mam wprost przeciwne wrażenia. Historia Hany i Kipa w ogóle mnie nie przekonuje, nie czuję ani trochę chemii między nimi. I są tak bardzo z innych światów, że to aż zgrzyta. Poza tym mając juz trochę lat i doświadczenia, wiem, że takie międzykulturowe związki bardzo rzadko się udają - ich po prostu dzieli taka przepaść kulturowa, że nic jej (wg mnie) nie zasypie. Historia F. i K. jest smutna ze względu na jej tragizm i śmierć, a historia H i K. przez brak perspektyw.
I, hmmmm, trochę prowokacyjnie, ale powiem tak: życie jest za krótkie, żeby rezygnować z miłości :-)